تو با یک فکر فتح می شوی

معمولا خیلی ساده است. یک فکری وحشیانه از جایی بیرون می پرد و با تمام قدرت، مثل یک شوالیه، یک گلادیاتور، یک سامورایی، یک وحشی، یک لعنتی، می آید و ذهن تو را فتح می کند، همهء داشته هایت را به خاک و خون می کشد و فاتحانه می رود بر بالای بلندترین احساست و پرچمش را در آن فرو می کند و تو… تو به تصرف یک فکر در می آیی.

معمولا خیلی ساده است. تو خودت را به یک فکر می بازی و می بینی که چطور آنجا  ایستاده، خاطرات را به صف کرده، خوبهایش را تیر خلاص می زند و بدهایش را به برده گی می برد. تو آنجا ایستاده ای. تو، عاجز و ناتوان، آنجا ایستاده ای.

معمولا خیلی ساده است: یک فکر ساده، یک حملهء ساده، یک نابودی ساده، برای تویی که ساده ترین هستی. برای تویی که فکر می کنی پیچیده ای، اما ساده ترین هستی.  ببین! آن بالا، ببین، پرچمش را ببین که چطور در باد می رقصد… تو، با تمام وجود، فتح شده ای.