یه جفت کفش، یه جفت جوراب

–   آقای دکتر، نمی فهمم چم شده. اصلا یه مدته یه حال عجیبی دارم. رو میز دو تا لیوان کنار هم می بینم بغضم می گیره. دو تا کلاغ رو درخت می شینن غارغار می کنن همینطوری مات نگاشون می کنم. ماشینا رو که می بینم توی خیابون تو ترافیک کنار هم واستادن دلم آشوب میشه. پشت ویترین مغازه ها، یه جفت کفش، یه جفت جوراب، یه جفت دستکش، اصلا هر چیزی رو جفت می بینم اشکام سرازیر میشه. همین دیشب داشتم یه فیلم کمدی نگاه می کردم. زن و مرده همدیگرو بغل کردن من زارزار گریه می کردم. آقای دکتر، چرا اینطوری شدم؟
+  نمی خواد دیگه چیزی بگی. بمیرم برای تنهاییت! بیا بغلم!